کد مطلب:90436 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
توضیح مطلب این است كه فرد محبوب، ممكن است منافقانه خود را از اهل ایمان جا زده باشد و در دید مردم، گناهی مرتكب نشود و مانند دیگر مردم نیكوكار، به اعمال صالحه اقدام نماید و در این راستا جلب محبت كند، این محبت دارای اجر و پاداش است، با اینكه او در واقع اهل ایمان نیست و برعكس اگر فردی به جهت تقیه، یا جهات دیگر، در ظاهر از راه و رسم دیانت، خودداری كند، گرچه در واقع اهل ایمان است، اگر كسی او را دشمن بدارد، این دشمنی چون برای خداست، دارای ثواب است، گرچه مبغوض از اهل بهشت و واقعا مومن باشد. كوتاه سخن آنكه در دوستی نباید، از حدود دین تجاوز نمود، گناهكار شد و در دشمنی نیز، نباید از حد دیانت گامی فراتر گذارد و از فرمان الهی تمرد نماید. جوانی به حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب و عرض كرد، یا رسول الله انی احبك، تو را دوست دارم، پیامبر فرمود: مانند دیده ات؟ عرض كرد بیشتر مانند پدرت؟ بیشتر مثل محبت به مادرت؟ عرض كرد: افزونتر مانند محبت به خودت؟ بیشتر و افزونتر، فرمود: مانند محبت به خدایت؟ گفت: نه یا رسول الله، الله، الله هرگز كسی را مانند [صفحه 474] خدایم، حتی شخص شما را نیز دوست ندارم و اگر شما را دوست دارم به خاطر خداست، زیرا دوستی شما را به من امر نموده است. پیامبر رو به جمع حاضر نموده و فرمود: «هكذا كونوا، احبوا الله لاحسانه الیكم و انعامه علیكم و احبونی لحب الله.» این چنین باشید كه این جوان گویای آن است، خدا را دوست بدارید، چون كه او محسن و منعم شماست و به خاطر دوستی خدا مرا نیز دوست داشته باشید.
«عن ابی جعفر الباقر علیه السلام: لو ان رجلا احب رجلا فی الله لاثابه الله علی حبه ایاه و ان كان المحبوب فی علم الله من اهل النار و لو ان رجلا ابغض رجلا لله لاثابه الله علی بغضه ایاه و ان كان المبغض فی علم الله من اهل الجنه.»: امام باقر علیه السلام فرمود: اگر مردی، را به خاطر خدا دوست داشته باشد، خداوند متعال به سبب این محبت او را پاداش می دهد، گرچه محبوب در علم خدا از اهل دوزخ باشد و اگر مردی كسی را برای خدا دشمن بدارد، ثواب این دشمنی برای او محفوظ است، اگر چه آن كس فی علم الله اهل بهشت باشد.
صفحه 474.